„Nie wiem co robić, gdy mama wpada w szał i mówi, że chcemy ją otruć. My. Najbliższe jej osoby.”
„Mój tata skarży się każdej napotkanej osobie, że go głodzimy. Nie dajemy mu nic jeść.”
„Przestała mnie rozpoznawać. Pyta kim jestem. Patrzę w jej oczy i czuje się trochę tak, jakbym stracił tożsamość. Mam 65 lat, dorosłe dzieci, ale poczułem się jakbym znowu był przez chwile dzieckiem, które właśnie straciło rodzica. To jest trudniejsze niż myślałem.”

Według doniesień  Światowej Organizacji Zdrowia (WHO) obecnie około 55 milionów ludzi dotknięta jest demencją, co więcej każdego roku liczba ta zwiększa się, o około 10 milionów nowych przypadków. W publikacji z 21.09.2020 roku sporządzonej przez Narodowy Fundusz Zdrowia wiemy, że w Polsce choruje na nią 370-460 tys. osób. Za każdą tą liczbą stoi konkretny człowiek wraz ze swoją rodziną, której życie tak jak i samego chorego wywraca się do góry nogami.

Tysiące rodzin zmaga się z koniecznością pogodzenia obowiązków dnia codziennego, pracy i całodobowej opieki nad chorym. Do tego dołącza stres w zderzeniu z nagłymi napadami niepokoju, pobudzenia chorego, a ponadto nieprzespane noce, niepewność jutra.

Chcemy, aby wszyscy którzy czują się zagubieni, przytłoczeni czy po prostu osamotnieni w opiece nad osobą chorującą na demencję wiedzieli, że w Zespole Ośrodków Wsparcia znajdą wsparcie w trakcie spotkań z psychologiem, jak i konsultantem prawnym. Psycholog pomoże Wam zrozumieć istotę zmian zachodzących w trakcie trwania choroby, emocje chorego oraz Wasze własne.

Pamiętajcie drodzy opiekunowie, Wy też jesteście ważni.

Zdjęcie autorstwa Dariusz Tadrzyński
Przygotowała: Karolina Majewska, psycholog